رواية نــــــور (الفصل الأول إلى الرابع) للكاتبة sama semo

يرتب على كتفيه ونعم الرجاله الجدعان يلا بينا طيب علشان نحتفل جوه قبل ما زمايلك يفترسوا التورته
وهنا ها قد انهوا فرش الشقه وكل منهما القت بجسمها على احدى المقاعد 
علا اه يانى يا رجلى هتولدونى قبل معادى حرام عليكم
نشوى تستند بظهرها وهو انتى عملتى حاجه ... انا اللى كنت بشيل وبديكى وانتى عليكى الرص 
علا بس تعبت والله يا نشوى ... الرحمه حلوه زى الرز باللبن بتاعك كده ولا طبق الكشرى بالدقه الله عليه دلوقتى ومعاه زتيون مخلل اوعى بقى
تأتى اليهم ضاحكتأ كشرى ايه يا علا لو كلتيه هتولدى بحق وحقيق استنى لما تدخلى فى التاسع احسن
علا يا ماما جعانه الرحمه حلوه يا نااااس
نور انا خلصت كده ترتيب اوضه ابن حضرتك ويدوب الحق البس علشان اروح 
عليه مصممه برضه تروحى يا نور
نور اعمل ايه حكم القوى لو عليا مش عاوزه امشى من عند خالتو بس اخاڤ لاحسن تضر حد فيهم انا عرفاها شړانيه
عليه لا حول ولا قوة الا بالله ... ربنا يهديها ليكى ويصبرك ويثبتك يا نور يارب ... بقولك ايه تعالى معايا جوه فى الاوضه
نشوى تنظر الى ابنه اختها التى ركضت بجوار عليه بت يا علا امك واخده نور ورايحه بيها فين
علا وانا ايش عرفنى سيبينى دلوقتى اما اقوم اروح اشوف اى حاجه اكلها 
نشوى اى حاجه ازاى استنى انا عندى مكرونه ومحشى من امبارح وقلت لندى تسخنه هروح اجيبه وناكل كلنا سوا
علا حلاوتك ياام عمرو يا عسل ... بس يارب تلاقى ندى سخنتهم اصلى حفظاها لما بتكلم الواد ادهم ده بتنسى روحها 
وكانت ترتديده امام المرأه ها ايه رايك 
نور تنظر الى نفسها وتبتسم حلو اوى اوى يا ماما بصراحه وشيك كمان
عليه السدال ده هديه على ابنى من اول فلوس يقبضها من النادى بتاعه ... وانا من يومها ما لبستهوش لانه زى ما انتى شايفه ملفت وكمان بناتى 
نور طيب مهو ممكن يزعل او يضايق لا بلاش
عليه والله مهو راجع يزعل ازاى يعنى تلاقيه نساه عادى انتى زى علا بنتى برضه يلا بقى علشان عمتك ما تزعقلقيش 
نور ربنا يخليكى يارب ويباركلك يا احلى لولو فى الدنيا 
وركضت الى باب الشقه لتغادرها ولفت انتباها شخص يقف ينظر لها بندهاش وتعجب .....
يتبع
رواية نور.